Հ․ Թումանյան․ բանաստեղծություն. Հայոց Վիշտը

Հ․ Թումանյան․ բանաստեղծություն. Հայոց ՎիշտըԱռաջադրանքներ Ոչ հատակն է գտնում անվերջՈւ ոչ հասնում երկնքին…Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջՏառապում է իմ հոգին: Ես հասկանում եմ, որ Հայ ժողովրդի տառապանքն այնքան մեծ է, որ չունի սկիզբ ու վերջ, երբեք չի նվազում և անընդհատ ցավեցնում է։